izal

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

izal

[ər.]: izal(ə) olmaq nifr. – rədd olmaq, çəkilib getmək. Cəbi qapını açıb mayora dedi: – Ağa, izal olun! N.Vəzirov. [Əli dayı:] [Şah] izalə olur, ancaq bizim arxalandığımız sərbazları da özü ilə aparır. P.Makulu.

Son arananlar:

• pie,
• Hamildar,
• Kasırga,
• Lav,
• as'as,
• pañsat,
• karvansara,
• dava-dalaş,
• toplovchi,
• maýka,
• hemdest,
• forest,
• öküz,
• kurulay,
• yüksəklik,
• madar,
• Soğuk,
• Tem,
• uyatsız,
• Materiya,
• ist,
• izal