izal

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

izal

[ər.]: izal(ə) olmaq nifr. – rədd olmaq, çəkilib getmək. Cəbi qapını açıb mayora dedi: – Ağa, izal olun! N.Vəzirov. [Əli dayı:] [Şah] izalə olur, ancaq bizim arxalandığımız sərbazları da özü ilə aparır. P.Makulu.

Son arananlar:

• çekişmek,
• imliq,
• spiska,
• örön,
• ezme,
• kündə,
• kiyirmek,
• avrumak,
• bayoz,
• ertdembıla,
• begona,
• nəmər,
• qatma,
• xijil,
• qassob,
• Kuch,
• siqilchaq,
• oyçon,
• erksiz,
• kyblanama,
• sektsiya,
• izal