izafet

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

izafet

и. 1) изафә; 2) фәлс. бәйләнеш

Son arananlar:

• jinaza,
• tıkınmak,
• urus,
• depreşmek,
• düşümlü,
• Ziyan,
• öncə,
• bosh,
• Sofra,
• qop,
• palak,
• uyaa,
• nükte,
• Current,
• milliyetçi,
• agnamak,
• flee,
• uyghur,
• Pristav,
• gilâv,
• KOR,
• izafet