carğıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

carğıç

yarıcı, bozucu, sıkıcı. Cürek ~: can sıkıcı, asap bozucu.

Son arananlar:

• besteci,
• dingi,
• qəbalə,
• basruk,
• itfaiyeci,
• -ur,
• paza,
• cultivated,
• köni,
• Temir,
• əvəzləyici,
• çuşka,
• cobra,
• cytosine,
• oýnawaç,
• qosha,
• suparaxot,
• takımdaş,
• shigillamoq,
• bacıla,
• öçügüv,
• carğıç