carğıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

carğıç

yarıcı, bozucu, sıkıcı. Cürek ~: can sıkıcı, asap bozucu.

Son arananlar:

• selik,
• pad,
• bezibirawlar,
• pandemiya,
• bügüş,
• model,
• söyletmek,
• AZU,
• grate,
• Hayda,
• leksika,
• Jüri,
• cuğar,
• rank,
• Tüfek,
• canaza,
• juridical,
• çaynamak,
• affectionate,
• plesiosaurus,
• come,
• carğıç