carğıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

carğıç

yarıcı, bozucu, sıkıcı. Cürek ~: can sıkıcı, asap bozucu.

Son arananlar:

• Süst,
• turistik,
• küyüüçü,
• köçürülmək,
• kəpənəkvari,
• içaş,
• təmtəraq,
• tuflamoq,
• englishman,
• crossroad,
• sermeş,
• küchesh,
• kergük,
• utterer,
• flurya,
• juldur,
• qoshaghliq,
• malohat,
• qalamoq,
• goyaviyaxloqiy,
• Atyş,
• carğıç