itiuclu

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

itiuclu

(=itiuc) sif. Ucu iti (şiş, sivri) olan. İtiuclu qüllə.

Son arananlar:

• ezdirüv,
• kassir,
• gybatkeş,
• alyuminiy,
• Şaki,
• Kötümser,
• Panel,
• korluk,
• silo,
• apışık,
• greed,
• uslamlamak,
• üzüaşağı,
• heç,
• Penman,
• giye,
• muhafazakâr,
• fact,
• uşaqlaşma,
• unyielding,
• yuva,
• itiuclu