Göş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

göş

(malk.) samanlık, odunluk.

Son arananlar:

• taglamak,
• tirlendirmek,
• kâmartüyme,
• oyğon,
• birə,
• tekke,
• üvendire,
• gurnalmak,
• hay,
• Aktüel,
• generate,
• indecision,
• inculpable,
• wesme,
• bunak,
• kurun,
• Tiken,
• nəvənəticə,
• qəzəbli,
• overtake,
• Hısım,
• Göş