Göş

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

göş

(malk.) samanlık, odunluk.

Son arananlar:

• ödev,
• əğləb,
• strapping,
• dorbo,
• ýitirmek,
• gecekondu,
• zond,
• telekomünikasyon,
• vah,
• jyrtlamak,
• fazilat,
• süretlenmek,
• düşündürmek,
• Öteki,
• təkmilləşmiş,
• boksa,
• humanity,
• Karamsar,
• Fəvvarə,
• kepkir,
• distil,
• Göş