irtihal

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

irtihal

is. [ər.] köhn.
1. Yüksəlmə, yuxarı qalxma.
2. Tərəqqi etmə, inkişaf etmə.
3. Yüksəklik.

Son arananlar:

• ugan,
• yalov,
• Yazı,
• Segah,
• bilanço,
• portmanteau,
• oron,
• Doğan,
• bite,
• finite,
• Hərə,
• griffin,
• lənət,
• Zengin,
• gaýtarma,
• karamak,
• hörmet,
• dincləşmə,
• zedelenmak,
• o'rmoq,
• hetd,
• irtihal