ilmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ilmek
ф. бәйләп кую, тоташтыру; эләктереп кую, эләктерү
ilmek II. и. элмәк
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
ilmek
1. Çengel
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ilmek
çengel, kanca.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ilmek
[i:lmek] I, işl.1. Bir zadyň ikinji bir zada degip, galtaşyp, ýapyşyp, ilişip galmagy. Atyňýalyna ilen çöp-çalamlary aýryşdyrdym. 2. Biriniň başyna düşmek. Biriniň başyndan ilmek.
ILMEK [i:lmek] II, at. Dowar tutmaga amatly bolar ýaly, ujy egri çopan taýagy, gergenek, gaňrak. Çopan ilmegi bilen şol goýny tutdy.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
ilmek
I 1. Çengel, örgü iğnesi 2. Düğüm, ilmek.
II Karmuk, zıpkın.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
ilmek
ilişmek I, 169