inflection

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

inflection /ɪnɔːspˈɪʃəs/

1. (İng.) inflexion sesin yükselip alçalması
2. bükülme, eğilme, eğrilik
3. (gram.) çekim, büküm
4. (mat.) yayın iç bükeylikten dışbükeyliğe veya aksine değişmesi.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

inflection

bükün

Son arananlar:

• teniy,
• introduce,
• bilelik,
• ıñğayluu,
• turmuş,
• mekroh,
• ormiliq,
• sasık,
• paratoner,
• Mahmuz,
• pedestal,
• Payə,
• Saldırmak,
• babas,
• düñgür,
• boydak,
• adoyi,
• tasnif,
• cadu,
• bileşik,
• qısnama,
• inflection