turmuş

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turmuş

yaşayış, hayat (tarzı).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turmuş

hayat, yaşayış. Üy ~: ev hali, ev hayatı, ~ bolum: hayat durumu, yaşam tarzı, ~ cumuşla: yaşamla ilgili görevler.

Son arananlar:

• Burada,
• müntəzir,
• tögül,
• jeyren,
• Mav,
• tuyghun,
• dynmazlyk,
• enforce,
• olağan,
• bismilla,
• müsəhhih,
• melon,
• idi,
• takyrdamak,
• cüdöö,
• qobu,
• Takvim,
• biri,
• Tüş,
• hürkek,
• fince,
• turmuş