imir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

imir

is. məh. Şah arı.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

imir

aydınlıkla karanlığın birbirine karışması·I, 94 bkz> emir, imir, iriğir

Son arananlar:

• höyüşlənmək,
• chaqmoq,
• komod,
• çəkindirmə,
• tüçjar,
• mündürmek,
• eşkıya,
• reverie,
• hankı,
• underestimate,
• chavandoz,
• okra,
• inşallah,
• daşqaş,
• gümansız,
• mono,
• western,
• calık,
• govmish,
• dikkatsiz,
• adaptasyon,
• imir