imir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

imir

is. məh. Şah arı.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

imir

aydınlıkla karanlığın birbirine karışması·I, 94 bkz> emir, imir, iriğir

Son arananlar:

• pokiza,
• qəhrlənmək,
• bünyə,
• kiriv,
• attestation,
• çekey,
• smenachi,
• örelenmek,
• töleyalmazlıktöleyelmezlik,
• enstrüman,
• karu,
• mov,
• témin,
• kokusta,
• ramrod,
• Cərcənək,
• g'o'ra,
• barçak,
• ispolkom,
• Marketinq,
• Oyin,
• imir