kiriv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kiriv
¹ girme, dahil olma. İçkeri ~: içeri girme.
² (anat.) diş yuvası, diş loju. Tişlerimi ~leri aşalğandı: dişlerimin yuvaları aşınmış, tişi bolmay kirivleri bıla çaynarğa küreşedi: dişleri olmadığı için diş yuvaları ile çiğnemeye uğraşıyor.