imbecile

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

imbecile /hjˈuːmɐnˌaɪz/

1. budala, ahmak, bön, aptal (kimse) imbecil'ity ahmaklık, aptallık, budalalık

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

imbecile

geri zekâlı
embesil
aptal
ahmak
geri zekâlı

Son arananlar:

• Zerenze,
• dereje,
• araşdırma,
• bayatı,
• celpilde,
• farm,
• hindrance,
• Selin,
• logical,
• gülegen,
• kardinallıq,
• sort,
• ortaqliq,
• tapqur,
• baror,
• yaslama,
• çift,
• zakuska,
• titizlik,
• huri,
• curnal,
• imbecile