imbecile

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

imbecile /hjˈuːmɐnˌaɪz/

1. budala, ahmak, bön, aptal (kimse) imbecil'ity ahmaklık, aptallık, budalalık

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

imbecile

geri zekâlı
embesil
aptal
ahmak
geri zekâlı

Son arananlar:

• turatur,
• Cadugər,
• quduq,
• quyilish,
• cübür,
• kezde,
• calkoo,
• follow,
• temriye,
• kışın,
• quvishtirmoq,
• chavkar,
• Hararet,
• Neşe,
• Kelte,
• arilashmaq,
• muavin,
• assumed,
• şef,
• intikal,
• Ä°tmek,
• imbecile