ilgendiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ilgendiriv

irkiltme, korkutma, ürkütme.

Son arananlar:

• çomul,
• kanifollama,
• bəsti,
• cügürt,
• tıyalmazça,
• ýelpese,
• panshaxa,
• şıbırdaşmak,
• yongin,
• chirr,
• Kuaför,
• érle,
• narın,
• Maya,
• Kudurmak,
• mügdesh,
• Deň,
• ýazyşdyrmak,
• salina,
• aforizm,
• amız,
• ilgendiriv