iba

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

iba

[i:va:], at.1. Bir zatdan çekinjeňlik, gaça durmaklyk; uýat, haýa-şerim. 2. göç.m. Derek, ýerliklilik, ygrar. Her kime syryn ýaýanyň, Sözünde iba bolarmy? (“Şasenem – Garyp”).
 ‣Iba eýlemek çekinmek, çekinjeňlik etmek, çekinip haýsydyr bir hereketi etmekden ýüz döndermek. Aşyklyk şeraby şeýhni mest kylyp, Şeýh taňrydan gorkup, iba eýledi (Magtymguly). Iba kylmak ser. Iba eýlemek. Uýalyp, ýerge bakyp, bizden ki iba kyla sen (Mollanepes). Çyrag iba kylar, ýel sesin aňsa (Mollanepes).

Son arananlar:

• Tanı,
• verem,
• merdikar,
• müəyyənləşdirmə,
• darıxmaq,
• kömelek,
• hurdahaş,
• ýelpeselemek,
• fuller,
• əbədi,
• sütçü,
• qoltiqbardor,
• ölör,
• hasarlı,
• uýatsyz,
• growth,
• simya,
• kişňeýiş,
• koyuv,
• yuzlik,
• telling,
• iba