tanıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tanıv

tanıma, bilme; farketme.

Son arananlar:

• ifloslik,
• Teran,
• complicity,
• ii,
• pilə,
• bodug,
• yürümək,
• shipwreck,
• estağfurullah,
• patron,
• soňusyra,
• Saadet,
• abnus,
• yazıhane,
• haylaZ,
• yasanghan,
• ambition,
• çatak,
• mill,
• köks,
• dayım,
• tanıv