hınçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

hınçı

içten pazarlıklı, niyetini gizleyen. ~ adam: içten pazarlıklı adam.

Son arananlar:

• keçəri,
• karacı,
• şüweleň,
• yetişkin,
• gysaç,
• kösöm,
• tedhiş,
• qoshun,
• sılımak,
• kacı,
• mäşewe,
• yetiken,
• manta,
• mischiefmaker,
• ciberiv,
• durguşma,
• tüngi,
• üñ,
• makam,
• uçağan,
• bunch,
• hınçı