sılımak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sılımak

doğramak, biçmek. Sılıp atmak: doğrayıp atmak.

Son arananlar:

• dürmöt,
• sinchli,
• Gırtlak,
• Dürli,
• maxorka,
• Nezle,
• bakanuk,
• kirkirə,
• Ufuk,
• Keser,
• devastation,
• kéçe,
• duruşmaq,
• alalamak,
• keneğes,
• Şalgam,
• başhalık,
• bobiy,
• çıkarabilme,
• dükgi,
• sattırmak,
• sılımak