dükgi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

dükgi

[dükgü], at, dokm. Küji agajynyň aşagynda goýmak üçin agaçdan, palçykdan ýasalan ýassyk.

Son arananlar:

• kerkiç,
• dəstəçi,
• git,
• kardu,
• syrykmak,
• makuldoo,
• hoşnutsuzluk,
• düzülü,
• sarsıarda,
• aye,
• hurmet,
• xurjun,
• mıshıl,
• tırmanış,
• ýylak,
• kökelmek,
• salata,
• sane,
• ximizatsiyalashtirmoq,
• zong,
• polvon,
• dükgi