düzülü

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

düzülü

sif.
1. Düzülmüş. İpə düzülü muncuq.
2. Müəyyən qaydada qoyulmuş, səliqə ilə düzülmüş, sıralanmış. Düzülü kitablar.

Son arananlar:

• deydile,
• çatır,
• en,
• armagan,
• qərzək,
• soğonçok,
• yantay,
• körgezme,
• teme,
• yarp,
• durgu,
• Payiz,
• namrat,
• dilekçe,
• Sancı,
• mason,
• Soku,
• camda,
• Kəkil,
• senile,
• cıltıramak,
• düzülü