cıltıramak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
cıltıramak
parlamak, parıldamak, ışıldamak. Közleri cıltıraydıla: gözleri parlıyor, cañurdan sonra kün cıltıradı: yağmurdan sonra güneş parladı, köküreginde medalları cıltıray keledi: göğsünde madalyaları parlayarak geliyor, culduzla cıltıraydıla: yıldızlar parıldıyorlar, cıltıraydı-canadı bizni elni çaskası: parıldıyor ışıldıyor bizim köyün arazisi (tarlaları).