höwes

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

höwes

[höwös], at. Bir zada bolan isleg, arzuw, göwün göteriliş. Höwes bilen okamak.
 ‣ Höwes bildirmek bir zady almaga ýa-da bir işi etmäge we ş.m. höwesiňi, islegiňi äşgär etmek. Höwes etmek bir zadyň arzuwynda bolmak.

Son arananlar:

• mundın,
• paramak,
• calamity,
• munda,
• calanma,
• Kışmak,
• cari,
• ganare,
• düşek,
• Sulak,
• cazibe,
• koru,
• mundaq,
• egey,
• cazıv,
• munduz,
• zamanñılı,
• zapas,
• telef,
• caşnav,
• barawer,
• höwes