hyruç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

hyruç

[hyru:ç], at. Ýürekde döreýän hyjuw, joşgun. Yşk derýasy doldy, daşdy, gaýnady, Täze hyruç eýläp, gyzmaly boldum (Magtymguly).

Son arananlar:

• Bet,
• kıvılcım,
• jedel,
• kulgu,
• Topaç,
• trotuar,
• estakada,
• tarsa,
• birigiştir,
• gepbaz,
• şişirtmək,
• arıcı,
• ÇIBIN,
• treatise,
• türkologiya,
• kötörgüç,
• ötkermichi,
• giləmeyvəlilər,
• Pilta,
• qonlamoq,
• könke,
• hyruç