kulgu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kulgu

bk. hulgu.

Son arananlar:

• ewrülmek,
• varil,
• sedir,
• intişar,
• Rey,
• evlek,
• refashion,
• kıltır,
• rubber,
• çiğköfte,
• soyma,
• örköç,
• məfkurəli,
• series,
• qirindi,
• piyola,
• gezim,
• orunç,
• kaçanñı,
• qorishtirgich,
• xəlvətilik,
• kulgu