hususyýetçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

hususyýetçi

[husu:syýetçi], at. Emläk eýesi.

Son arananlar:

• əlif,
• bürüm,
• poema,
• künçü,
• künh,
• Hasrat,
• balçy,
• xanna,
• peshtalqin,
• Hafıza,
• pinj,
• Senate,
• bünye,
• main,
• kanıksamak,
• mani,
• kündi,
• bäri,
• epçi,
• Kutlu,
• musannif,
• hususyýetçi