humar

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

humar

[huma:r] I, at. Esasan, pul goýlup oýnalýan oýun, pully oýun. Onuň ogurlyk etmeýänini, humar oýnamaýanyny bilýärdi (B. Kerbabaýew). Garry ölenden soň, ogly bagyň ugruna-da seretmän, humar oýnamak bilen wagtyny geçirer eken (A. Gowşudow).
 ‣Humary ala oturmak täleýi ters gelmek, keç ykbal bolmak, kyn güne uçramak.


HUMAR [huma:r] II, at. Bir zatdan alynýan keýp, lezzet. Zaňňar ukyň humary bilen pallap gelýär-ow (“Görogly”).
 ‣ Humardan çykmak bir zadyň hezil edip keýpini görmek.

Son arananlar:

• cüdö,
• obrazlilik,
• refractor,
• Kent,
• qılınc,
• kırbaç,
• yozulmaq,
• Yalıtkan,
• əskik,
• yatuk,
• örtgün,
• jigildon,
• Tilsim,
• ebelek,
• kayra,
• Kad,
• Tedirgin,
• qoraqosh,
• SORU,
• consistory,
• hakaret,
• humar