hakaret

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

hakaret

[Köken: Arapça] Tubansıtma, Dil yetirme

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

hakaret

и. хәкарәт, хурлау, мыскыллау

Son arananlar:

• məntiqi,
• electrometer,
• vigorous,
• chance,
• bahyl,
• Kalfa,
• bitirim,
• pora,
• asiman,
• savay,
• ulumsuluk,
• baraa,
• mehbube,
• Düdüt,
• wrung,
• üşetmek,
• gelmezlik,
• emeç,
• Kädi,
• nərə,
• Veli,
• hakaret