makırdamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

makırdamak

melemek, böğürmek, miyavlamak (hayvanlar için seslenmek). Kozula makırdaydıla: kuzular meliyor.

Son arananlar:

• sepkiç,
• kalek,
• Qani,
• referent,
• platitude,
• Algılamak,
• apırt,
• bayaktaki,
• nişanlamak,
• Başlamak,
• dujna,
• paymal,
• şıpsevdi,
• dözüm,
• gen,
• hacıbəribax,
• Ortam,
• bürhan,
• pyşt,
• iprənmək,
• ygtyýarly,
• makırdamak