horan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

horan

[horon], syp. Köp iýýän, iýermen, işdämen, nahar dandamaýan.

Son arananlar:

• xəkə,
• ovunmaq,
• bukdurmak,
• soko,
• olmazın,
• gyzyl,
• oşonduktan,
• ykmanda,
• defect,
• sellik,
• sikken,
• partladılma,
• soha,
• benzeşim,
• xumaru,
• süpet,
• phosphorite,
• sota,
• xınaçiçəyi,
• yogun,
• çegiv,
• horan