çegiv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çegiv

çekme, dayanma, katlanma; tartma, çekme.

Son arananlar:

• küzküni,
• zərərsizləşdirilmə,
• düñ,
• hulu,
• yétim,
• süyüü,
• janda,
• simp,
• egoist,
• kang,
• mahalmahal,
• kündölük,
• filizlemek,
• saziş,
• melces,
• cezaevi,
• tozsoğurguç,
• ödek,
• ýylçyr,
• Seven,
• erzen,
• çegiv