hicr

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

hicr

[ər.] klas. bax. hicran. Qəm əlindən sinə yırtdım, baş açdım; Hicr əlindən dadübidad eylədim. “Qurbani”. Qədrini ayrılıq çəkənlər bilir; Hicrinlə göz yaşı tökənlər bilir. S.Rüstəm.

Son arananlar:

• düşlemek,
• sakitləşdirmə,
• başarılı,
• havalandırma,
• terlama,
• uyandırmak,
• kutruşmak,
• törtevlen,
• hamroh,
• tooth,
• kürsi,
• karşılamak,
• tumlu,
• artefact,
• tizilmek,
• sudd,
• daxl,
• Bo'z,
• okura,
• işen,
• üün,
• hicr