hicr

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

hicr

[ər.] klas. bax. hicran. Qəm əlindən sinə yırtdım, baş açdım; Hicr əlindən dadübidad eylədim. “Qurbani”. Qədrini ayrılıq çəkənlər bilir; Hicrinlə göz yaşı tökənlər bilir. S.Rüstəm.

Son arananlar:

• gürrüňsiz,
• affable,
• hozir,
• müjdəçi,
• mengza,
• dastarkan,
• oqishoq,
• agartgu,
• ağınmak,
• jalaý,
• falling,
• kaplumbağa,
• ditlimaq,
• kentlewük,
• Kucur,
• şifoner,
• Çilek,
• böltürük,
• buşgut,
• teksiz,
• karañgu,
• hicr