heil

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

heil /hˈaŋneɪl/

1. (ünlem), (Al.) Selam!

Son arananlar:

• sebil,
• eýeçilik,
• sincab,
• eýelenmek,
• uzoo,
• şəhla,
• eýer,
• pepe,
• Hammer,
• eýerlemek,
• örükche,
• ana,
• tözmek,
• Tabiat,
• eýertmek,
• Dilenci,
• tarbiya,
• eýgilik,
• tuğ,
• loudmouthed,
• qənim,
• heil