haramzade

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

haramzade

a.f. 1. Gara meşru çocuk 2. Namussuz, hergele.

Son arananlar:

• eses,
• kağızlanmış,
• sumbat,
• gyl,
• böht,
• sıpıra,
• zenit,
• aktarmak,
• vızıltı,
• Kışlak,
• resound,
• yırtılmak,
• Rəzə,
• singir,
• zilyetlik,
• defitsit,
• melumatliq,
• yogingarchilik,
• Uzoq,
• Keskiç,
• annaçy,
• haramzade