Çıkğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çıkğan

çıkan, çıkış, çıkmış. Mağadan ~ cer: maden çıkan yer, ~ barmağımı cerine saldı: çıkmış parmağımı yerine koydu, halknı içinden ~: halkın içinden çıkan, buday urluknu ~ı kalaydı: buğday tohumunun çıkışı nasıl, çotdan ~: zıvanadan çıkan.

Son arananlar:

• mahr,
• soddadil,
• protokol,
• haciz,
• tarap,
• ıkşal,
• çezmək,
• şotka,
• Xəlvəti,
• ilep,
• elleşmek,
• exile,
• undergraduate,
• Röportaj,
• Tercüman,
• ablution,
• To'ra,
• üyrev,
• algılık,
• oýulmak,
• tığız,
• Çıkğan