gıcır

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gıcır

yerden bitme, bodur, kısa. ~ terekçikle: bodur ağaçcıklar.

Son arananlar:

• kassa,
• kemşertmek,
• işləmə,
• ayrıseçkilik,
• sança,
• pneumonia,
• Hulasa,
• dispersal,
• qada,
• quqquldama,
• tr,
• mykraz,
• televizyon,
• Seyyare,
• komuz,
• sabit,
• şe'r,
• gıj,
• qotaz,
• oxşatma,
• tapdıq,
• gıcır