gürbe

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gürbe

[gürvö], at, kön.s. Pişik. Gaplaň güýçden galar, döner gurt gürbä (Magtymguly).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gürbe

zahire konulan devasa sandık, zahire depolanan sandık. ~ mirzev kuymak: sandığa zahire doldurmak.

Son arananlar:

• kuduret,
• Tetir,
• xüsusən,
• nisyan,
• cıldızça,
• barely,
• vergul,
• emekçil,
• idolatrous,
• kaytuu,
• əlvan,
• gök,
• qərəz,
• juma,
• düzünə,
• zifaf,
• eribiy,
• artistka,
• koşaklık,
• ikram,
• soydaş,
• gürbe