gowuşmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gowuşmak

[gowuşmok], işl. 1. Iberilen, ýollanan zat öz eýesiniň eline düşmek, iberilen ýerine ýetmek, gelip ýetmek. 2. Duşmak. 3. Tanyşmak, duşuşmak. Iki söýgi gowuşyp, Seniň gapyňa geldik (A. Alamyşow).

Son arananlar:

• Kezlik,
• entegre,
• epe,
• kırguy,
• crypt,
• epey,
• ephesus,
• canakı,
• epidemik,
• ýolka,
• epithet,
• çöyçök,
• erdii,
• botmoq,
• xurt,
• ergien,
• yekmuyek,
• darbaz,
• zäher,
• ergimte,
• absolyut,
• gowuşmak