hermes

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

hermes /hˈavəsˌak/

1. (mit) tanrıların habercisi olan ilim ile seyahat ve belagat tanrısı.

Son arananlar:

• apat,
• alagar,
• ranjimoq,
• Sarsılmak,
• staring,
• oltartmak,
• ayrima,
• Üymek,
• doydu,
• outlaw,
• <""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""&am,
• obligate,
• afyon,
• mürşit,
• pélez,
• andag,
• sersepil,
• jar,
• dull,
• cövrcəfa,
• eldosh,
• hermes