ginci

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ginci

1. oyuncak bebek, kukla. 2. göz merceği.

Son arananlar:

• sıpıratır,
• tahrif,
• eradication,
• petrel,
• hada,
• arın,
• zam,
• töhmətləmək,
• erzen,
• örkən,
• beşatar,
• bürenmek,
• hele,
• hamasi,
• Tosbağa,
• Coşkun,
• toplanish,
• gado,
• turu,
• peccadillo,
• fanila,
• ginci