gidişgen
Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)
gidişgen
Isırgan otu.
Son arananlar:
- Kibik,
- kömüv,
- karañku,
- üñküldö,
- sığışmak,
- sacrilege,
- şırım,
- mescit,
- değişli,
- vehim,
- KÜÇETMEK,
- Pişxidmət,
- capar,
- misguided,
- intellection,
- avocado,
- törədilmə,
- etamine,
- şanlı,
- rozet,
- fresco,
- gidişgen