galav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

galav

(malk.) bk. kalaç.

Son arananlar:

• İydiş,
• oylum,
• İkiqat,
• ağam,
• remonstrance,
• gözləmək,
• tigirlenmek,
• tirələnmə,
• eymən,
• sovqat,
• kompressor,
• chizellamoq,
• ak,
• papka,
• kınal,
• gön,
• abay,
• tangens,
• zarbli,
• bekit,
• sıylık,
• galav