galav

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

galav

(malk.) bk. kalaç.

Son arananlar:

• Narıncı,
• edähet,
• möhkəm,
• vicdansızlıq,
• urush,
• ımarat,
• ihalə,
• sivezlemek,
• yıplamak,
• player,
• kabdırıv,
• cadde,
• maruz,
• yanınca,
• dürmek,
• calğavuç,
• tablo,
• karıncayiyen,
• çulık,
• Menteşe,
• cavlak,
• galav