məntiqi
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
məntiqi
sif. [ər.]
1. Məntiq qanunlarına uyğun, məntiq qanunlarına əsaslanan. Məntiqi sübut. Məntiqi ardıcıllıq. – Mirzə Qədir məntiqi cavab verməkdən çəkinər. S.Hüseyn. // Məntiq qanunlarına əsasən müəyyənləşdirilən, meydana çıxarılan. Məntiqi ziddiyyət. Məntiqi səhv.
2. Bir şeyin öz xasiyyətindən, daxili qanunlarından doğan, törəyən, çıxan; zəruri, qanunauyğun. Məntiqi nəticə. Hadisələr arasında məntiqi əlaqə. ‣ Məntiqi vurğu – cümlədə mənaca əsas sözün yüksələn intonasiya ilə tələffüz edilməsi.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
məntiqi
mantıklı