otçöp

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ot-çöp

at. 1. Her hili ösümlikler, otlar. Ot- çöpem baharda jana gelýär (B. Annageldiýew). 2. Mal üçin iýmlik ot-iým. Gyşda mal iýer ýaly ot- çöpümiz ýeterlik.

Son arananlar:

• impair,
• qichqirish,
• vüsət,
• kel,
• altımış,
• çaşıtlık,
• kasta,
• şairane,
• mənsəb,
• ozubermek,
• harlanmak,
• çitme,
• Qışqırmaq,
• karnay,
• kelleli,
• sayqak,
• Chaqqon,
• Elli,
• örtiñ,
• circumscription,
• vend,
• otçöp