florya
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
florya
[Köken: Yunanca] Yelve
Son arananlar:
- mübaşir,
- fiili,
- Çəngə,
- bemire,
- Yalım,
- açıktık,
- çimli,
- homuh,
- kepgir,
- tıppıltı,
- Ynha,
- esvos,
- endüksiyon,
- çalpaşıq,
- ıloo,
- nü,
- avariya,
- rövzə,
- eta,
- özgürce,
- insaf,
- florya