baglyk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

baglyk

[ba:ğlyk] I, at. Miweli ýa-da miwesiz agaçlaryň köp ýeri, gür agaçlyk. Oba gür baglyga bürenip otyr (“Edebiýat we sungat”).


BAGLYK [ba:ğlyk] II, syp. Bag (ser. Bag II) eder ýaly, bag etmäge niýetlenen. Baglyk ýüp.

Son arananlar:

• alışqan,
• Aytış,
• Siymek,
• Azan,
• tölemek,
• Azat,
• Azaşmak,
• Azdırma,
• Aziz,
• dadlı,
• katip,
• Azot,
• Azuk,
• meşin,
• qalaq,
• Azınlık,
• Açar,
• Aşlaka,
• çagırlamak,
• allıq,
• Birak,
• baglyk