fana

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

fana

fena, kötü, berbat.

Son arananlar:

• teksir,
• azimli,
• tali,
• şıqqıltı,
• kağızqələm,
• incu,
• ilhamlı,
• sal,
• riqqət,
• mötiwer,
• emin,
• arıtmak,
• qarıltı,
• agıcı,
• processing,
• xəstəxana,
• cürm,
• kadırtmak,
• donatmak,
• qulluqçuluq,
• swear,
• fana