eşme

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eşme

¹ örgü, çit, hevenk, deste. ~ çaç: örgülü saç, sohan ~: deste soğan, soğan hevengi.

² kızıl hastalığı, skarlatin. ~ avruv: kızıl hastalığı, sabiyge ~ avruv tiygendi: çocuğa kızıl hastalığı bulaşmış.

Son arananlar:

• değerbilmez,
• tereñ,
• asaret,
• dikkatli,
• tabelik,
• çaklama,
• bolcar,
• ilkel,
• kuluçka,
• aga,
• Turmak,
• hınç,
• tardan,
• Fena,
• opponent,
• demeli,
• hər,
• Yalım,
• zeytunçiçəklilər,
• süýji,
• dryad,
• eşme