eşme

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eşme

¹ örgü, çit, hevenk, deste. ~ çaç: örgülü saç, sohan ~: deste soğan, soğan hevengi.

² kızıl hastalığı, skarlatin. ~ avruv: kızıl hastalığı, sabiyge ~ avruv tiygendi: çocuğa kızıl hastalığı bulaşmış.

Son arananlar:

• tipleme,
• gündelik,
• busda,
• qovğa,
• jigargo’sha,
• moqar,
• Sembol,
• erecting,
• bimeze,
• Classical,
• eliglik,
• sceptical,
• Xalça,
• naskı,
• efendim,
• öñküç,
• ýönelmek,
• koçxarburun,
• tigine,
• charon,
• elegantly,
• eşme