eýwan

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eýwan

[eýwa:n], at. Jaýyň öň diwaryna berkidilip gurlan töweregi açyk, üsti ýapyk jaý. Dursun pilini eýwana taşlap, gapyny açdy (Ç. Aşyr).

Son arananlar:

• Kən,
• əsilli,
• kıştat,
• basqın,
• Müzür,
• mean,
• birbaşa,
• soralmak,
• opera,
• yönünde,
• bışar,
• orunlanmak,
• bürçök,
• otamoq,
• kibrlilik,
• böht,
• Müamilə,
• zarang,
• togalamak,
• şeýtan,
• kıyafet,
• eýwan