eziş
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
eziş
1. Baskı (zulüm, cebir)
Son arananlar:
- ligin,
- Olum,
- alibettüü,
- üzgördü,
- Cuv,
- alqish,
- ügüt,
- taraltmak,
- toz,
- avenge,
- əsgər,
- mu,
- crystal,
- ayrılıqda,
- mohammed,
- kantsler,
- tabut,
- takatuka,
- gazon,
- shük,
- sükûnet,
- eziş