eziş

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

eziş

1. Baskı (zulüm, cebir)

Son arananlar:

• Ce,
• onlik,
• Tayga,
• Çıyan,
• kanepe,
• tovushli,
• dez,
• usullyk,
• zen,
• çatmaqaş,
• funt,
• Ofat,
• alifbe,
• myhlama,
• mısra,
• Çıkğan,
• qısnama,
• oğmak,
• laktasiya,
• pazartesi,
• çöğdürmek,
• eziş