Olum

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

olum

I, at. Akýan suwuň geçilýän ýalpak we mallaryň suwa inýän ýeri; güzer, geçelge. Golun sallap maral gabak periler, Iner olumyndan däli Gürgeniň (Magtymguly). Şol sese sabyrsyz garaşýan Garaja ýapa dyrmaşanda, süriniň agramy çeşmäniň olumyna eňdi (R. Gelenow).


OLUM II: olumyny almak biriniň gylyk- häsiýetini, göreldesini almak. Gyzy hem ejesiniň olumyny alypdyr.

Son arananlar:

• aňkamak,
• ögünmek,
• qərarsız,
• inverted,
• hakim,
• hoarse,
• ongoing,
• investment,
• külümsirimek,
• appreciative,
• uşlamsızlık,
• invite,
• Devrim,
• betlemek,
• muhtar,
• kuğu,
• knew,
• barık,
• tarsyldama,
• unification,
• daňyş,
• Olum