evül

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

evül

(malk) aksi, inat, dikkafa.

Son arananlar:

• Düyün,
• kötülük,
• Çocuk,
• daljykmak,
• derbeder,
• dərya,
• gömlekçi,
• dinamo,
• tupuruk,
• satan,
• Tecrübe,
• müəllimə,
• outcome,
• salamatlaşmaq,
• authority,
• nawaq,
• xapa,
• xemek,
• ayırışık,
• Ürküç,
• kaynaç,
• evül